Η σύφιλη είναι μια σεξουαλικώς μεταδιδόμενη νόσος (ΣΜΝ) που προκαλείται από το βακτήριο Treponema pallidum. Η νόσος εξελίσσεται σε διάφορα στάδια, καθένα με διαφορετικά συμπτώματα. Χωρίς θεραπεία, μπορεί να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές.
Στάδια της σύφιλης:
-Πρωτογενής σύφιλη:
-Συμπτώματα: Εμφάνιση ενός ή περισσότερων ανώδυνων ελκών (πληγών) στο σημείο επαφής με το βακτήριο, συνήθως στα γεννητικά όργανα, τον πρωκτό ή το στόμα.
– Διάρκεια: Εμφανίζεται 3-6 εβδομάδες μετά τη μόλυνση και επουλώνεται από μόνο του, αλλά το βακτήριο παραμένει στον οργανισμό.
-Δευτερογενής σύφιλη:
– Συμπτώματα: Εξανθήματα στο δέρμα, συχνά στις παλάμες και τα πέλματα, καθώς και άλλα συμπτώματα όπως πυρετός, πονόλαιμος, διογκωμένοι λεμφαδένες και κόπωση. Μπορεί επίσης να υπάρξουν έλκη στα βλεννογόνα.
– Διάρκεια: Τα συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν λίγες εβδομάδες ή μήνες μετά την αρχική μόλυνση και επίσης μπορεί να εξαφανιστούν από μόνα τους.
-Λανθάνουσα σύφιλη:
– Σε αυτό το στάδιο, δεν υπάρχουν εμφανή συμπτώματα, αλλά το βακτήριο παραμένει στον οργανισμό και μπορεί να μεταδοθεί. Αν η νόσος μείνει αθεράπευτη, μπορεί να εξελιχθεί σε πιο σοβαρό στάδιο.
-Τριτογενής σύφιλη:
– Εμφανίζεται χρόνια μετά την αρχική μόλυνση (συνήθως 10-30 χρόνια αργότερα) αν δεν έχει γίνει θεραπεία. Μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στην καρδιά, τα νεύρα, τον εγκέφαλο, το ήπαρ, τα οστά και τις αρθρώσεις. Σε αυτή τη φάση, μπορεί να είναι θανατηφόρα.
-Νευροσύφιλη και οφθαλμοσύφιλη:
– Αυτές οι επιπλοκές μπορεί να εμφανιστούν σε οποιοδήποτε στάδιο της νόσου. Η νευροσύφιλη προσβάλλει το νευρικό σύστημα και μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, μούδιασμα, παράλυση και ψυχικές διαταραχές. Η οφθαλμοσύφιλη μπορεί να προκαλέσει προβλήματα όρασης ή τύφλωση.
Διάγνωση:
Η σύφιλη διαγιγνώσκεται με εξετάσεις αίματος ή μέσω της ανάλυσης των υγρών από τα έλκη.
Θεραπεία:
Η σύφιλη αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά, συνήθως **πενικιλίνη**. Η έγκαιρη θεραπεία είναι αποτελεσματική και μπορεί να αποτρέψει σοβαρές επιπλοκές. Ωστόσο, οι βλάβες από προχωρημένη σύφιλη μπορεί να είναι μόνιμες.
Πρόληψη:
– Χρήση προφυλακτικών κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής.
– Τακτικός έλεγχος για ΣΜΝ, ειδικά αν υπάρχει υψηλός κίνδυνος έκθεσης.
– Αποφυγή σεξουαλικών επαφών με άτομα που έχουν έλκη ή άλλα ύποπτα συμπτώματα.